ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣΤο Διαδίκτυο χρησιμοποιείται παγκοσμίως και έχει πολλαπλές λειτουργίες. Το πρόβλημα ανακύπτει όταν το Διαδίκτυο γίνεται μέσο κακοποίησης και στοχοποιεί νεαρά άτομα, τα οποία είναι πιο ευάλωτα, πιο εκτεθειμένα και συχνά υποτιμούν τον κίνδυνο που είναι συνυφασμένος με τις απειλές και τις συμπεριφορές παρενόχλησης. Τα θύματα ακυρώνουν κάθε προσωπική και επαγγελματική βοήθεια, επειδή έχουν την τάση να υποτιμούν τον κίνδυνο των σοβαρών απειλών, όταν δεν τις θεωρούν ιδιαίτερα πειστικές. Οι έφηβοι είναι πιθανό να είναι διστακτικοί να πουν σε κάποιον ενήλικο τι συμβαίνει όταν είναι συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο ή όταν χρησιμοποιούν το κινητό τους τηλέφωνο, είτε επειδή έχουν τραυματιστεί συναισθηματικά, είτε γιατί πιστεύουν ότι είναι δικό τους λάθος, ή, τέλος, επειδή φοβούνται μεγαλύτερη τιμωρία ή το ότι θα υποστούν περιορισμούς στη χρήση του Διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων τους.
Οι μαθητές/μαθήτριες και οι νέοι γενικότερα δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν ποια συμπεριφορά είναι ιδιαίτερα επιβλαβής ή αποτελεί σοβαρή απειλή για την πρόκληση βλάβης. Τα περισσότερα θύματα των συμπεριφορών αυτών συνήθως δεν τις αναφέρουν στην αστυνομία ή σε άλλους ενήλικες, επειδή και τα ίδια έχουν κατά κάποιο τρόπο συμμετάσχει σε αυτές, αντιδρώντας για παράδειγμα στην επιθετικότητα. Αναφέρουν το συμβάν μόνο όταν γνωρίζουν ότι υπάρχει κάποιος στο σχολείο, ο οποίος δεν θα τους κατακρίνει και θα είναι σε θέση να χειριστεί την κατάσταση. Tο άτομο αυτό μπορεί να είναι ένας σχολικός σύμβουλος/ψυχολόγος ή ένας συνομήλικος που είναι σε θέση να ακούσει το θύμα και, στη συνέχεια, να αναφέρει τις πιο σοβαρές περιπτώσεις σε έναν ενήλικο. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου Προγράμματος, δεν επιθυμούμε να ασχοληθούμε ιδιαίτερα με τη μελέτη του φαινομένου σε Η.Π.Α., Καναδά και Δυτική Ευρώπη, όπου το πρόβλημα είναι πλέον αρκετά γνωστό και έχει διερευνηθεί· επιθυμία μας είναι να μελετήσουμε το φαινόμενο σε άλλα μέρη της Ευρώπης (Μεσόγειο και Ανατολική Ευρώπη). Επίσης, επιθυμούμε να αναπτύξουμε, να επικυρώσουμε και να διαδώσουμε μία μέθοδο, ένα εργαλείο για τους νέους, ώστε να μπορούν οι ίδιοι/ες να αξιολογούν τον κίνδυνο και να παίρνουν μέτρα για την προστασία τους, καθώς και να ζητούν τη βοήθεια άλλων ανθρώπων για να διαχειριστούν τέτοιους κινδύνους. Η εκτίμηση της απειλής, συγκριτικά με την εκτίμηση του κινδύνου υποτροπής, λαμβάνει υπόψη το κατά πόσο μία συγκεκριμένη απειλή είναι σοβαρή και υπαρκτή ή όχι. Δηλαδή εάν είναι πιθανό ένας/μία μαθητής/ μαθήτρια, που έχει διατυπώσει την απειλή ότι θα διαπράξει μία πράξη βίας (π.χ. απειλεί να βλάψει κάποιον ή να δημοσιεύσει προκλητικό υλικό, εκφράζει την εσκεμμένη πρόθεση να εξαπατήσει ως προς την ταυτότητά του/της), να πραγματοποιήσει τελικά την απειλή του/της. Η εκτίμηση της απειλής προσδιορίζεται μέσα από διάφορες λειτουργικές αρχές και στηρίζεται σε βασικές ερωτήσεις, οι οποίες θεωρούνται σημαντικές να τεθούν κατά την αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει ένα άτομο για πράξεις στοχοποιημένης βίας· με άλλα λόγια, εάν αυτός ή αυτή θα πραγματοποιήσει στην πράξη την απειλή του/της (Reddy και άλλοι, 2001). Η προσέγγιση της εκτίμησης της απειλής έχει αναπτυχθεί και κατά βάση χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της σοβαρής στοχοποιημένης βίας στο σχολικό και εργασιακό περιβάλλον (π.χ. πυροβολισμοί στο σχολείο, έκρηξη βόμβας). Ωστόσο, με αυτό το Πρόγραμμα θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τη μέθοδο αυτή ενάντια σε κάθε μορφή εκφοβισμού που συμβαίνει στον κυβερνοχώρο. |